آیین نامه شماره ۷۱

آیین نامه شماره 71

شوراي عالي بيمه با استناد به ماده 1 و بند 5 ماده 17 قانون تأسيس بيممه مركزي ايران و بيمه گري به منظورتقويت اعتماد عمومي به صنعت بيمه و افزايش آگاهي عمومي از خدمات بيمه اي و شيوه عرصه آن الزام بيمه گران به ارايه اطلاعات كامل، درست و به موقع قبل و بعد از صدور بيمه نامه به بيمه گذاران الزام بيمه گران به تسهيل فرايند بررسي و پرداخت خسارت و رسيدگي به شكايات بيمه اي در جلسه مورخ 23 03 1391 آيين نامه حمايت از حقوق بيمه گذاران، بيمه شدگان و صاحبان حقوق آنها را در هفت فصل، سي و سه ماده و چهار تبصره به شرح ذيل تصويب نمود:

آئين نامه شماره 71 درخصوص حمايت از حقوق بيمه گذاران، بيمه شدگان و صاحبان حقوق آنها
مصوب 1391,03,23

فصل اول تعاريف

ماده 1 – واژگان و اصطلاحات مذكوردر اين آيين نامه صرف نظر از هر مفهوم ديگري كه داشته باشند با اين تعاريف استفاده شده اند

1 – بيمه مركزي بيمه مركزي جمهوري اسلامي ايران

2 – عرضه كننده بيمه شامل مؤسسه بيمه، نماينده بيمه و دلال رسمي (كارگزار) بيمه است.

3 – مؤسسه بيمه شركت بيمه اي است كه داراي پروانه فعاليت از بيمه مركزي بوده و مجاز به انجام عمليات بيمه است.

4 – دلال رسمي (كارگزار) بيمه شخص حقيقي يا حقوقي است كه در مقابل دريافت كارمزد، واسطه انجام معاملات بيمه بين بيمه گذار و بيمه گر بوده و شغل او منحصراً ارايه خدمات بيمه اي مي باشد. دلال رسمي بيمه بايد داراي پروانه دلالي رسمي بيمه از بيمه مركزي باشد.

5 – نمايندگان بيمه شخصي حقيقي يا حقوقي است كه پس از اخذ مجوز فعاليت از يكم شركت بيمه در مقابل دريافت كارمزد يا هزينه صدور به عرضه خدمات بيمه در يك يا چند رشته و به نمايندگي از جانب يك شركت بيمه طرف قرار داد همان شركت مي پردازد.

6 – متقاضي خدمات بيمه اي شخص حقيقي يا حقوقي است كه به منظور دريافت خدمات بيمه اي به عرضه كننده بيمه مراجعه مي نمايد.

7 – بيمه گذار شخص حقيقي يا حقوقي است كه مشخصات وي در بيمه نامه يا قرارداد بيمه ذكر گرديده و متعهد به پرداخت حق بيمه است.

8 – فرم پيشنهاد بيمه مجموعه پرسش هايي است كه بيمه گر به منظور شناسايي نيازهاي بيمه اي، كسب اطلاعات در مورد موضوع بيمه، ارزيابي خطر و تعيين نرخ حق بيمه از متقاضي خدمات بيمه يا نماينده وي مي پرسد و پس از پاسخ متقاضي و تكميل فرم و امضاء آن توسط بيمه گذار يا نماينده وي، جزء لاينفك بيمه نامه محسوب مي شود.

9 – بيمه نامه يا قرارداد بيمه سندي كتبي مشتمل بر مشخصات و تعهدات بيمه گر و بيمه گذار و شرايط عقد بيمه است.

10 – حق بيمه وجهي كه بيمه گذار در برابر اخذ پوشش و تعهد بيمه گر براي جبران خسارت وارده به موضوع بيمه در صورت وقوع يا بروز حادثه تحت پوشش بيمه نامه مي پردازد.

11 – شرايط عمومي قسمتي از مندرجات بيمه نامه به صورت چاپي است كه براي هر رشته بيمه اي به صورت يكسان براي كليه بيمه گذاران، توسط بيمه گر بر اساس مصوبه شوراي عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي نوشته مي شود. شرايط عمومي شامل مواردي از قبيل تعاريف و اصطلاحات، مقررات حاكم بر طرفين قرارداد، وظايف و تعهدات بيمه گر و بيمه گذار، خطرات اصلي تحت پوشش، خطرات استثناء شده،شرايط فسخ، انفساخ و ابطال بيمه نامه و نحوه حل اختلافات احتمالي آتي است.

12 – شرايط خصوصي قسمتي از مندرجات بيمه نامه، شامل شرايط و اطلاعات خاص و ويژه و يا پوشش هاي اضافي يا حذفي است كه بين بيمه گر و بيمه گذار معين، توافق مي گردد. در صورت تعارض بين شرايط عمومي و شرايط خصوصي، شرايط خصوصي بيمه نامه بر شرايط عمومي مقدم است.

13 – شرايط پيوست بيمه نامه متون استانداردي كه معمولاً توسط نهادهاي بين المللي بيمه براي هر يك از رشته هاي بيمه به صورت شرايط استاندارد يا كلوز بيمه اي تدوين و در عرف بين المللي حاكم بوده و به بيمه نامه پيوست مي شود و جزء لاينفك آن محسوب مي گردد. شرايط پيوست بيمه نامه بر شرايط عمومي مقدم است.

14 – الحاقيه اوراقي كه به بيمه نامه ضميمه شده و جزء لاينفك آن محسوب مي شود و هر گونه تغيير در بيمه نامه از طريق آن صورت مي گيرد.

15 – جدول بازخريد جداولي است كه به بيمه نامه هاي عمر داراي ذخيره رياضي پيوست مي شود و ارزش بازخريد بيمه نامه در طول مدت اعتبار در آن مشخص مي شود.

16 – جدول سرمايه مخفف جدولي است كه به بيمه نامه هاي عمر داراي ذخاير رياضي پيوست مي شود كه سرمايه بيمه نامه در پايان دوره را در صورت توقف يا خودداري از پرداخت حق بيمه توسط بيمه گذار در طول مدت اعتبار بيمه نامه مشخص مي نمايد.

17 – فروش اجباري بيمه هر گونه فروش بيمه بدون تقاضا و تمايل بيمه گذار يا ملزم كردن وي به هر طريقي به خريد بيمه يا خريد از يك بيمه گر خاص.

18 – اطلاعات شخصي به اطلاعاتي از قبيل نام و نام خانوادگي، تحصيلات، نشاني محل سكونت و محل كار، كد پستي، شغل، شماره تلفن شخصي، كد ملي، شماره حساب بانكي، شماره كارت اعتباري، ميزان درآمد و ثروت، عادت هاي فردي، بيماري هاي جسمي و رواني فردي و خانوادگي، قوميت، جنسيت و مذهب گفته مي شود.

19 – بيمه زندگي (عمر) نوعي از بيمه هاي بازرگاني كه در آن انجام تعهد بيمه گر منوط به فوت و يا حيات بيمه شده طي مدت بيمه است.

20 – بيمه غير زندگي عبارتست از كليه رشته هاي بيمه بازرگاني به استثناء بيمه هاي زندگي.

21 – بيمه شخص ثالث بيمه موضوع قانون اصلاح قانون بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث مصوب مجلس شوراي اسلامي

فصل دوم اطلاع رساني و تبليغ خدمات بيمه اي

ماده 2 – منظور از تبليغ بيمه اي هر گونه معرفي انواع خدمات بيمه اي است كه به منظور ايجاد تقاضا و تأثير در فروش بيمه به صورت متن، تصوير و صوت از طريق مطبوعات، رسانه هاي همگاني و يا سايت هاي اينترنتي يا هر ابزار ارتباطي ديگر انجام مي شود.

ماده 3 – عرضه كنندگان بيمه بايد از تبليغات گمراه كننده خودداري نمايند. منظور از تبليغ گمراه كننده تبليغي است كه

1 – موجب ابهام در تشخيص محصولات بيمه اي شود.
2 – وعده هايي خارج از پوشش هاي مقرر در بيمه نامه يا فراتر از عملكرد بيمه گر ارايه دهد.
3 – با شرايط بيمه نامه منطبق نباشد.
4 – با قوانين و مقررات بيمه اي عرف بيمه منطبق نباشد.

ماده 4 – مؤسسات بيمه موظفند از انطباق تبليغات بيمه اي شركت، نمايندگان خود و كاركنان آن با مقررات مربوط اطمينان حاصل نمايند و ضمن ايجاد سيستمي براي كنترل محتوي، فرم و روش انتشار تبليغات بيمه اي موارد زير را ثبت و در دفاتر مؤسسه نگهداري نمايد
1 – اختصاص كد براي هر تبليغ بيمه اي و نگهداري يك نمونه از هر تبليغ منتشر شده به مدت حداقل سه سال
2 – تهيه گزارش براي هر تبليغ بيمه اي به گونه اي كه اين گزارش شامل مشخصات تبليغ، روش، گستردگي و پوشش بيمه اي مورد تبليغ باشد.

تبصره مؤسسات بيمه موظفند قبل از انجام تبليغات بيمه اي در صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران تاييد بيمه مركزي را اخذ نمايند. عدم اظهار نظر بيمه مركزي ظرف مد ت يك هفته از تاريخ دريافت تقاضا به منزله تاييد است.

ماده 5 – هر گونه تبليغ بيمه اي كه توسط نمايندگان بيمه انجام مي شود بايد با هماهنگي و تائيد مؤسسه بيمه ذيربط باشد. مؤسسه بيمه موظف است بر تبليغات نمايندگان خود نظارت نموده و با موارد تخلف برخورد نمايد.

ماده 6 – عرضه كننده بيمه موظف است در وب سايت يا پرتال خود، نام ثبت شده، شماره مجوز، لوگو و شناسه ملي (اشخاص حقوقي) خود را درج نمايد.

ماده 7 – در مواردي كه بيمه مركزي تبليغ بيمه را مغاير با قوانين و مقررات تشخيص دهد، اقدامات زير را انجام مي دهد

1 – دستورالعمل تغيير يا اصلاح تبليغ مطابق نظر بيمه مركزي و انتشار مجدد آن از طريق همان رسانه اي كه تبليغ اوليه از آن طريق منتشر شده است.
2 – جلوگيري از ادامه انتشار تبليغ.
3 – هر گونه اقدام ديگر كه توسط بيمه مركزي در جهت حفظ منافع عمومي مناسب تشخيص داده شود.

فصل سوم فروش، پيشنهاد و صدور بيمه نامه

ماده 8 – عرضه كننده بيمه موظف است كليه اطلاعات ضروري در مورد پوشش هاي بيمه، وظايف و تعهدات بيمه گر و بيمه گذار، ميزان حق بيمه و نحوه پرداخت آن، استثنائات و محدوديت هاي بيمه نامه، تاريخ شروع و انقضاي بيمه نامه و نحوه ارايه خدمات بيمه اي و ساير توضيحات لازم را به متقاضي خدمات بيمه به صورتي مناسب (نظير مكتوب، الكترونيك و غيره) اعلام نمايد. اين اطلاعات بايد به گونه اي ارايه شود كه مقايسه خدمات بيمه اي را از نظر قيمت، مدت و شرايط براي متقاضي خدمات بيمه امكان پذير سازد.

ماده 9 – فروش اجباري بيمه به هر طريقي ممنوع است. در صورتي اثبات فروش اجباري بيمه نامه، شركت بيمه مكلف است در صورت درخواست بيمه گذار بيمه نامه هاي صادره را باطل، حق بيمه هاي دريافتي را عيناً مسترد نمايد.

ماده 10 – عرضه كننده بيمه مكلف است قبل از صدور بيمه نامه، فرم پيشنهاد بيمه را كه توسط متقاضي خدمات بيمه تكميل و امضاء شده دريافت و يك نسخه را در سوابق خود نگهداري نمايد.

ماده 11 – عرضه كننده بيمه بايد به نحو مقتضي پيامدهاي ناشي از اظهارات خلاف واقع يا كتمان حقيقت از روي عمد را به اطلاع متقاضي خدمات بيمه برساند.

ماده 12 – عرضه كننده بيمه نبايد هيچ گونه اطلاعاتي مازاد بر اطلاعاتي كه طبق قوانين و مقررات مربوط براي انجام عمليات بيمه گري ضرورت دارد از متقاضي خدمات بيمه درخواست نمايد.

ماده 13 - عرضه كننده بيمه موظف است از اطلاعات شخصي متقاضي بيمه و بيمه گذاران محافظت نموده و جز به حكم قانون از افشاء و ارايه آن به اشخاص ثالث خودداري نمايد.

ماده 14 – مؤسسه بيمه موظف است بيمه نامه و شرايط آن را با حروف خوانا، و عبارات قابل درك براي عموم بيمه گذاران تهيه نمايد. مسئوليت درج صحيح اطلاعات در بيمه نامه بر عهده بيمه گر است و موارد اجمال، ابهام يا اختلاف د رمندرجات بيمه نامه يا ساير مستندات به نفع بيمه گذار يا ذينفع تفسير مي شود.

ماده 15 – عرضه كننده بيمه موظف است بيمه گذار را متوجه اهميت مطالعه مفاد قرارداد بيمه يا بيمه نامه جهت حصول اطمينان از تناسب پوشش بيمه با نياز خود نمايد.

ماده 16 – عرضه كننده بيمه موظف است بيمه نامه صادره را مشتمل بر شرايط عمومي و ساير شرايط به بيمه گذار تسليم نمايد.

ماده 17 – مؤسسه بيمه موظف است علاوه بر رعايت ماده سه قانون بيمه، حداقل اطلاعات و موارد زير را در بيمه نامه هاي زندگي درج نمايد

1 – نام محصول بيمه اي بر اساس مصوبه شوراي عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي

2 – تعريف عبارات و واژه هاي بكار رفته در بيمه نامه

3 – شرايط، پوشش ها و استثنائات بيمه نامه

4 – مشخصات و اقامتگاه بيمه گر، بيمه گذار، بيمه شده، ذينفع يا ذينفعان و سهم هر يك و پيامد عدم تعيين ذينفع

5 – در صورت وجود شرط مشاركت در منافع، درج آن در بيمه نامه و مشخص كردن شيوه پرداخت آن

6 – زمان صدور بيمه نامه و شروع پوشش، سررسيد بيمه نامه و موعدي كه در آن سرمايه بيمه و ساير مزايا قابل پرداخت مي شود.

7 – مشخص كردن مبلغ سرمايه بيمه خطر فوت يا به شرط حيات و ساير مزاياي قابل پرداخت و شرايط پرداخت آنها

8 – مدارك لازم براي ايفاي تعهدات بيمه گر

9 – حداكثر مهلت زماني تعهدات بيمه گر

10 – مبلغ اقساط حق بيمه، دوره هاي پرداخت، موعد و مهلت پرداخت، زمان پرداخت آخرين قسط حق بيمه شرايط معافيت از پرداخت حق بيمه و تصريح پيامدهاي عدم پرداخت به موقع اقساط حق بيمه

11 – وجود يا عدم وجود شرط مشاركت در منافع و شيوه پرداخت آن

12 – ضوابط اعطاي وام و نرخ سود آن

13 – هر گونه شرايط خاص مانند محدوديت سني براي بيمه شده يا شرط خودكشي

14 – شرايط تبديل بيمه نامه به بيمه نامه با سرمايه مخفف، بازخريد، تبديل و تمديد بيمه نامه

ماده 18 – مؤسسه بيمه موظف است علاوه بر رعايت ماده سه قانون بيمه، حداقل اطلاعات و موارد زير را در بيمه نامه هاي غير زندگي درج نمايد

1 – نام محصول بيمه اي بر اساس مصوبه شوراي عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي
2 – تعريف عبارات و واژه هاي بكار رفته در بيمه نامه
3 – شرايط، پوشش ها و استثنائات بيمه نامه
4 – مشخصات و اقامتگاه بيمه گر، بيمه گذار و هر ذينفع ديگر
5 – تاريخ صدور بيمه نامه و ابتدا و انتهاي بيمه
6 – حداكثر تععهد بيمه گر د رهر حادثه و در مدت بيمه
7 – مدارك لازم براي ايفاي تعهدات بيمه گر
8 – سهم بيمه گذار از هر خسارت (فرانشيز يا كاستني)
9 – ميزان حق بيمه و نحوه پرداخت آن
10 – فهرست و مشخصات اموال، اشخاص، منافع و يا مسئوليت هاي تحت پوشش
11 – موقعيت مكاني اموال منقول و غير منقول يا منافع تحت پوشش بيمه نامه با ذكر ارزش هر يك يا محدوده جغرافيايي پوشش بيمه نامه

فصل چهارم رسيدگي به خسارت

ماده 19 – مؤسسه بيمه موظف است تمهيدات لازم براي اعلام خسارت توسط بيمه گذار، ارزيابي و پرداخت خسارت در تمامي نقاط جغرافيايي كه تحت پوشش بيمه نامه قرار دارد را فراهم و در اين خصوص به بيمه گذران اطلاع رساني نمايد. همچنين در تمام مراكز صدور و پرداخت خسارت و پايگاه اطلاع رساني يا پروتال خود در خصوص نحوه رسيدگي به خسارات و فرآيند رسيدگي به خسارت، اطلاع رساني مناسب را انجام دهد. همچنين در خصوص اعلام نحوه و فرآيند رسيدگي به خسارت در تمام مراكز صدور، پرداخت، خسارت و پايگاه اطلاع رساني يا پورتال خود، اقدامات لازم را به عمل آورد.

ماده 20 – مؤسسه بيمه موظف است ترتيبي اتخاذ نمايد كه كليه مراكز پرداخت خسارت آن با يكديگر در ارتباط باشند به نحوي كه دريافت خسارت از كليه مراكز پرداخت خسارت آن شركت امكان پذير باشد.

ماده 21 – عرضه كننده بيمه موظف است در اولين مراجعه (حضوري يا غير حضوري) زيان ديده با بيمه گذار براي دريافت خسارت، فهرست كامل مدارك لازم جهت بررسي و رسيدگي به خسارت، فرايند و مدت زمان رسيدگي، روش هاي جبران خسارت و رويه هاي داخلي حل و فصل شكايات را به زيان ديده يا بيمه گذار را اعلام يا ارايه نمايد.

ماده 22 – مؤسسه بيمه بايد بعد از دريافت كليه مدارك مربوط به خسارت حداكثر ظرف مدت 30 روز، مدارك را بررسي و نتيجه را اعلام نمايد و در صورت احراز عدم استحقاق دريافت خسارت مراتب را همراه با ذكر دلايل به طور مكتوب به بيمه گذار يا زيان ديده اعلام نمايد و در صورت قبول خسارت، مؤسسه بيمه موظف است حداكثر ظرف مدت 15 روز پس از قبول خسارت آن را پرداخت نمايد. در مواردي كه پرداخت، خسارت پس از تكميل مدارك مثبته از سوي بيمه گر، به تأخير مي افتد، طبق حكم ماده 522 آئين دادرسي مدني عمل مي شود.

تبصره مواردي كه طبق مدتي كمتر از مدت فوق براي پرداخت خسارت تعيين شده از حكم اين ماده مستثنا است.

ماده 23 – اخذ رضايت نامه توسط شركت هاي بيمه براي پرداخت خسارت صرفاً بر اساس متن نمونه رضايت نامه اي خواهد بود كه توسط بيمه مركزي تهيه و ابلاغ مي شود.

ماده 24 – پس از احراز تعهد بيمه گر و مشخص شدن ميزان آن در مواردي كه به هر دليل، شناسايي ذينفع بيمه زندگي ظرف مدت 30 روز پس از احراز فوت بيمه شده يا سررسيد بيمه نامه امكان پذير نباشد، مؤسسه بيمه موظف است ضمن اطلاع رساني به روش هاي كارا و مؤثر، مزاياي قابل پرداخت را در يكي از بانك ها با اهدف پرداخت سود به ذينفع، سرمايه گذاري نمايد.

فصل پنجم ، فرايند رسيدگي به شكايات بيمه اي

ماده 25 – مؤسسه بيمه موظف است با درج اطلاعيه درتمام مراكز صدور و پرداخت خسارت، در خصوص نحوه رسيدگي به شكايات بيمه اي و فرآيند رسيدگي به شكايات اطلاع رساني نمايد.

ماده 26 – مؤسسه بيمه موظف است واحد رسيدگي و پاسخگويي به شكايات تحت نظارت و مسئوليت مستقيم مدير عامل ايجاد و امكان دسترسي آسان براي عموم بيمه گذاران را در سطح كشور جهت طرح شكايات مربوطه فراهم نمايد به گونه اي كه حداكثر ظرف مدت 20 روزشكايات رسيدگي شوند.

ماده 27 – در صورت عدم رسيدگي به شكايات بيمه اي در شركت بيمه، بيمه گذاران، بيمه شدگان يا صاحبان حقوق آنها مي توانند موضوع مورد اختلاف را به صورت كتبي و همراه مدارك لازم به بيمه مركزي اعلام و تقاضاي رسيدگي نمايند. بيمه مركزي در صورت لزوم موضوع را همراه با مستندات آن براي ارايه توضيحات لازم به شركت ذيربط اعلام خواهد نمود. شركت بيمه موظف است حداكثر ظرف مدت دو هفته پس از دريافت مدارك فوق، پاسخ خود را به صورت مستدل و مستند به بيمه مركزي اعلام نمايد.

ماده 28 – بيمه مركزي پس از بررسي شكايات واصله نظر خود را در مدت زمان متعارف به صورت مكتوب به طرفين اعلام خواهد نمود. نظر بيمه مركزي براي شركت بيمه ذيربط لازم الاجرا است.

ماده 29 – شركت هاي بيمه موظفند اطلاعات مربوط به شكايات بيمه گذاران از نمايندگان و كارگزاران (دلالان رسمي) بيمه را به طور كامل با مدارك و مستندات بشرح زير، هر شش ماه يكبار براي بيمه مركزي ارسال نمايند

الف – تعداد شكايت هاي دريافتي از هر نماينده يا كارگزار
ب – تعداد شكايت هاي رسيدگي شده
ج – ميزان خسارت يا غرامت پرداختي به شاكيان

فصل ششم نظارت بر اجرا

ماده 30 – بيمه مركزي بر حسن اجراي مفاد اين آيين نامه نظارت مي نمايد و در صورت قصور يا تخلف در اجراي آن حسب مورد و متناسب با قصور يا تخلف مربوطه اقدامات ذيل را به عمل آورد

1 – تذكر كتبي به مسئول فني يا مدير يا معاون فني يا مدير عامل يا هيئت مديره شركت بيمه
2 – پيشنهاد تعليق فعاليت شركت بيمه دريك يا چند رشته بيمه اي معين به شوراي عالي بيمه
3 – پيشنهاد لغو پروانه فعاليت شركت بيمه براي تمام رشته ها يا رشته هاي معين به شوراي عالي بيمه
4 – تذكر كتبي به دلالان رسمي بيمه يا دستور تذكر به نماينده بيمه توسط شركت بيمه ذيربط و در صورت تكرار، محدود يا معلق نمودن فعاليت وي
5 – لغو پروانه دلال رسمي بيمه يا دستور لغو پروانه نمايندگي بيمه توسط شركت بيمه

تبصره 1 – بيمه مركزي مراتب لغو پروانه شركت بيمه و اطلاعاتي كه از لحاظ منافع بيمه گذاران و بيمه شدگان و صاحبان حقوق آنها لازم باشد را به هزينه شركت بيمه در روزنامه رسمي كشور و يكي از روزنامه هاي كثيرالانتشار آگهي مي نمايد.

تبصره 2 – در رشته بيمه شخص ثالث اتومبيل با شركت بيمه متخلف حسب مورد برابر مقررات مندرج در ماده 28 قانون اصلاح قانون بيمه اجباري مسئوليت مدني دارندگان وسايل نقليه موتوري زميني در مقابل شخص ثالث رفتار خواهد شد.

ماده 31 – شركت هاي بيمه موظفند يك نسخه از بخشنامه يا دستورالعمل هاي مرتبط با نحوة صدور بيمه نامه يا پرداخت خسارت در رشته هاي مختلف را همزمان با ابلاغ به واحدهاي ذيربط خود، به بيمه مركزي نيز ارسال نمايند. در صورت مغايرت بخشنامه هاي مذكور با قوانين و مقررات، بيمه مركزي مراتب را جهت اصلاح به شركت بيمه منعكس مي نمايد.

فصل هفتم ساير مقررات

ماده 32 – كليه عرضه كنندگان بيمه موظفند
1 – هر گونه تغيير آدرس خود را در اسرع وقت و حداكثر طي يك هفته به اطلاع بيمه گذاران خود برسانند.
2 – در صورت درخواست بيمه گذار يا الزام قانوني، هر گونه تغيير در پوشش بيمه اي يا تغيير در شرايط بيمه نامه را پس از طي مراحل قانوني با صدور الحاقيه در اسرع وقت و حداكثر طي يك هفته به انجام رسانند.
3 – در صورت درخواست بيمه گذار براي صدور بيمه نامه المثني، در اسرع وقت و حداكثر طي يك هفته نسبت به صدور بيمه نامه المثني با لحاظ سوابق بيمه گذار اقدام نمايند.

ماده 33 – شركت هاي بيمه مكلفند در اجراي مفاد اين آيين نامه اصلاحات لازم را در فرم هاي پيشنهاد بيمه نامه،قراردادهاي بيمه، بيمه نامه ها و شرايط و ضمايم پيوست آن به عمل آورده و نسخه اي از آن را حداكثر ظرف مدت سه ماه به بيمه مركزي ارسال نمايند.